Մի օր այնքան ուժեղ ձյուն եկավ, որ նույնիսկ դռները չէին բացվում։ Երեխաները վազելով գնացին խաղալու։ Ձյունը շատ լավ խռթխռթում էր, երեխաները սարքում էին ձնեմարդուկներ, խաղում էին ձնագնդիկ և այլ խաղեր, բայց մենակ մի երեխա չէր սիրում խաղալ ձյունով։ Այդ տղան Ջիմն էր։ Ջիմը չէր սիրում ձմեռը, որովհետև նա չէր սիրում սառել։ Ջիմը սիրում էր շոգ տեղեր։ Նա այդպես է իրեն պահում, որովհետև մի օր նա իր ընկերների հետ քայլում էր իր բակում։ Բայց այդ բակը դիք ուներ և Ջիմն ու իր ընկերները, որոշեցին սղալ այդ դիքից և առաջինը ով սղում էր Ջիմն էր։ Նա ընկավ մի մեծ ձյունով լցված փոսի մեջ։ Նրան չէին կարողանում հանել երկար ժամանակ և նա շատ սառել էր։ Դրանից հետո նա ձյուն և ձմեռ չի սիրում։ Հանկարծ նրա ձեռքին մի փաթիլ ընկավ։ Փաթիլը այնքան գեղեցիկ էր, որ Ջիմը փոխեց իր կարծիքը։
Category: Հորինուկներ
Տերևային երազ
Մի գիշեր ես տեսա երազ։ Այդ երազում ես չէի կարողանում հասկանալ ով եմ ես։ Ես արթնացա այդպես էլ չհասկացած ինչի մասին էր այդ երազը։ Մյուս գիշեր ես նույն երազը տեսա։ Այդ երազում ես մի բան հասկացա։ Ես ինչ որ փոքր բան եմ։ Եվ ես հասկացա, որ պիտի ամեն ինչ իմանամ միջև արթնանալը։
Թվում էր, որ ամեն ինչ իրական աշխարհում էր։ Հետո սկսվեց ինչ որ շվոց։ Ես վախեցա այդպես էլ չհասկանալով ոնց եմ ես երազում մտածում ու չեմ արդնանում։ Այդ շվոցը լսելով ես հասկացա, որ դա քամին է։ Ես շատ մեծ արագությունով թռա։ Բայց որ քամին վերջացավ դանդաղ իջա։ Ես պարզա պես անտառում էի։ Դա ես տեսա թռիչքի ժամանակ։ Ես տեսա տերևները և մտածեցի, որ ես էլ տերև եմ։ Ես ուզում էի արթնանալ, բայց չէի կարողանում։ Ես մտածեցի, որ ես մնացի երազումս, բայց լսվեց ինչ որ ձայն — Քա՜մին քեզ կտանի երազից դո՜ւրս։
— Տաս վարկյան հետո ուժեղ քամին ինձ քցեց անտառից դուրս։ Այս երազում ամեն ինչ անհասկանալի էր, ոնց ինձ քամին կարող է տանի դուր՞ս։ Հետո մի ուրիշ կոպիտ ձայն ասաց — Փորձի շարժվե՜լ — Ես շարժվեցի և ես կարողացա քայլե՛լ։
Հետո նորմալ ձայնն ասաց — Բարև, դու գիտե՞ս, որտեղ ես— Ես պատասխանեցի —Ոչ՛, դուրս հանեք ինձ այս երազի՛ց— ձայնը պատասխանեց — Չեմ կարող — Ես հարցնում եմ —Ինչո՞ւ— — դու պիտի գտնես երազից դուրս տանող դարպասը— բայց հենց այդ վարկյանին մի շատ ուժեղ ձայն եկավ ու լույսն ահավոր ուժեղացավ։ Հետո ես տեսա, որ ես էլ տերև չեմ, բայց , հետո այդ բոմտածեցի, լոր արկածները մի անգամ էլ կտեսնեմ․․․
Ստեղծագործական աշխատանք։ Վատ ուժը։
Լինում է չի լինում մի տղա է լինում։ Այդ տղան սիրում եր խաղալ։ Նա խաղում եր բակում մինչև գիշեր։
Մի գիշեր, երբ նա գնում էր տուն նա տեսավ մի պապիկ, որի մորուքը համարյա մինչև գետինն էր հասնում։ Այդ պապիկը նրան հարցրեց ուզու՞մ է նա ստանա կախարդական ուժ։ Տղան չհավատաց նրան և գնաց տուն։
Մի օր հետո տղան նորից տեսավ պապիկին։ Նա ասաց, որ ճիշտ է ասում և կտա կախարդական ուժ։ Տղան չեր հավատում, բայց մտածեց, որ ավելի լավ է փորձի։ Կարող է ստանա կախարդական ուժ, կարող է չստանա։ Նա ասաց պապիկին, որ ուզում է ստանալ այդ կախարդական ուժը։ Պապիկը ինչ որ անհասկանալի բառեր ասեց և տղան հայտնվեց մի քարանձավում։ Այդ քարանձավը շատ-շատ մեծ էր։ Նա տեսավ այդ պապիկին և հարցրեց <<Ուր եմ ես՞>>։ Պապիկը ասաց, որ նա կախարդ է և տղային պիտի տա կախարդական ուժ, բայց զգուշացրեց տղային, որ այդ ուժը կախված է նրա պահվացքից։ Նա ասաց <<եթե լավ պահես քեզ կտամ ուժ պատերով անցնել և ուրիշ լավ ուժեր, իսկ եթե վատ պահես կտամ շատ վատ ուժ, ես չեմ ասելու ինչ ուժ։ Ես քեզ տալիս եմ մի շաբաթ, որ տեսնեմ լա՞վ ես պահում թե վատ>>։ Այդ խոսքերից հետո նա կորավ և մի վարկյան հետո տղան հայտնվեց նույն տեղը նույն ժամին նույն դիրքում։ Տղան իրեն լավ էր պահում 5 օր, բայց հետո նա սկսեց վատ պահել և մոռացավ պապիկի խոսքերը։ Մի շաբաթ հետո նա ստացավ շատ վատ ուժ այդ ուժը դա անտեսանելիությունն էր։ Նրան ոչ մեկ չէր տեսնում իսկ նա չգիտեր միջեվ քանի օր կամ տարի այդ անտեսանելիությունը կտևի։ Եվ այդպես այդ տղան ապրում էր անտեսանելի վատ պահվածքի համար։
Տերտերն ու լոբին
Մի տերտեր ամեն տարի Զատկից առաջ քառասունինը լոբի է հաշվում և փարաջայի գրպանը գցում։ Մեծ պասի առաջին իսկ օրից նա ամեն օր մի լոբի է հանում, դեն գցում և գրպանում մնացածների թվով էլ իմանում, թե Զատկի գալուն քանի օր է մնացել։Մի օր էլ էս տերտերի գլխին մի փորձանք է պատահում։
Մուկը նրա լոբիները գողանում տանում է և այդ մարդը չի իմանում թե զատիկը երբ պիտի լինի։
Ամաչումե ուրիշներց հարցնել և վորոշում է ամեն օր զատիկ նշել որ չ սխալվի։
Փաթիլը
Մի անգամ մի մարդ ուզում էր ստուգեր ինչ ձևի է փաթիլը։ Նա դրա համար պետք է մտածեր, թե ինչպես է դա անելու։ Նա մտածում էր օրեր և գլխի ընկավ։ Նա դրա համար դրսում սարքեց մի սենիակ, որը չուներ կտուր։ Նա սարքեց հետաքրքիր կառուցվացքի մանրադիտակ, որը պետք է մի քիչ սառացներ փաթիլը։ Նա պետք է նայեր ինչ ձևի է փաթիլը։ Նա հագավ տաք շորեր և գնաց փորձ անելու։ Երբ նա նայեց փաթիլներին մանրադիդակով, տեսավ որ ամեն փաթիլը տարբերվում է իր կառուցվացքով։ Ոչ մի փաթիլ չի կրկնվում։
Սեբաստացիական հանելուկներ
Այն ի՞նչ տեղ է կրթահամալիրում որտեղ բոլորը ստեղծագործում են։
(Հյուսիսային դպրոց)
Այն ի՞նչ տեղ է կրթահամալիրում որտեղ բոլորը Անպայման պետք է գալ գազարով։
(Ագարակ)
Այն ի՞նչ տեղ է կրթահամալիրում որտեղ կան շատ բույսեր և կենդանիներ։
(Ջերմոց)
Կախարդական ճանապարհ
Մի անգամ մի մարդ քայլում էր անտառով հինգ րոպե։ Հետո նա տեսավ, որ իր մշտական ճանապարհը կորել է։ Նա տեսավ ուրիշ ճանապարհ։ Նա մտածեց գնա, թե չգնա։ Նրա հետաքրքրությունից նա գնաց և մի ժամ հետո նա մտավ ինչ-որ քաղաք։ Նա քայլեց մի քիչ և տեսավ խանութ քարտեզներով։ Երբ նա նայեց քարտեզի վրա նա հասկացավ, որ նա ուրիշ աշխարհում է։
«Թռչող կղզին»
Լինում է չի լինում մի տղա է լինում։ Այդ տղայի անունը Դավիթ էր։ Նա իր ընկերոջ հետ կղզիի վրա էր քայլում։ Նրանք սարի վրա բարձրացան և երբ որ ուզում էին իջնել նրանք տեսան որ դա իրականում թռչող կղզին է և նրանք օդով թռչում են։
Մայրիկս նման է․․․
Իմ մայրիկը նման է ծաղիկի, որովհետև շատ գեղեցիկ է։ Նա շատ խելացի է։ Նա շատ լավ մայրիկ է։ Նա լուսավոր և բարի է:
Աքրոստիկոս «Մայրիկ»
Արեգ Խաչատրյանի բլոգ 